بنام خالق زمین وآسمانها

                                                                           وعده خلاف:

              ندانم کان مه نامهربان یادم کندیانه ؟

          فریب انگیزمن باوعده ای شادم کندیانه؟

          خرابم آنچنان کزباده هم تسکین نمی یابم

         لب گرمی شودپیداکه آبادم کند یانه؟

     صباازمن پیامی ده به آن صیادسنگین دل

    که تاگل درچمن باقی است،آزادم کندیانه؟

   من ازیادعزیزان یک نفس غافل نیم،اما

     نمی دانمکه بعدازاین،کسی یادم کندیانه ،

                                                            (رهی)